[233] EPISTOLA XXXIII.

D. SUFFRIDO PETRO

LEOVARDIENSI,

U.I.C. Bursae coronarum Regenti.

Coloniae.

S.P.

Ex superioribus literis, quas XXV. Februarii ad te expedieram, Vir Clarissime, jam intellexeris quae de Palatinatu tuo, ad me noster Barvitius. Hisce Chronica, quorum antehac communicationem petieras, aut potius, ex iisdem, quae instituto tuo accommodate videantur, excerpta, non ita pridem mihi allata, adjungam. Amico negocium dederam, ut de historia Veronensi diligenter investigaret, qui se cum quodam in coenobio Heiloano olim sodale, hac de re contulisse, & ex eodem accepisse rescribit, se memoria quidem tenere, historiam illam a sodalibus Heiloanis ex Bibliotheca templi Alcmariensis, cujus propria erat, commodato aliquando fuisse acceptam, nescire autem quorsum evaserit. Addit amicus, ubi primum Alcmariam se proficisci contigerit, omnia sedulo odoraturum, & ad summam hic diligentiam nihil reliquum facturum. Nuper quidam mihi retulit se Coloniae intellexisse, te invectivam in Iunii Bataviam parare. Respondi quod ex professo aliquid acerbius meditere, non fieri verisimile: persuaderi mihi tamen facile posse, te in lucubrationibus tuis in quibusdam a Iunii sententia discessurum: more nimirum inter doctos recepto, qui nullius verbis addicti, quae vero propiora judicant, solent propugnare, adversantiaque, incolumi nihilominus authorum existimatione, candide amoliri ac diluere.
Amicum absentem rodi (ut cum Horatio loquar) non sum passus; quam egregiam meam voluntatem te ratam spero habiturum: Si autem ejus generis aliquid incident te ea moderatione stylum temperaturum confido, ne cum manibus simultates exercere, aut cum larvis (quod ajunt) videare velle luctari. Ignosce libertati, quam studio impulsus erga te meo, tam tua fretus humanitate, mihi assumo. Cum litteras huc velis transmittere, tabellariis juratis, qui hebdomadatim fere huc solent commeare, eas committes. Nam equi, quos celeres vocamus, metamorphosin quodammodo passi, & in testudines transformati, officium multi, jam mensibus deseruerunt, aut saltem segniter & fide non satis bona, obierunt. Vale, Vir Clarissime, meque amare perge, penult. Martii, Anno MDXC.

Tuus toto pectore

RENATUS VANDER DUIN.